Een team dat steeds verandert. Begon met zes spelers, dat werden er vijf maar we zitten nu weer op zeven. Begon met één trainster (Reina) met twee trainers in opleiding (Sifra en Roos) maar nu zijn Mees en Reina de trainers. En zonder coronacrisis was Lisanne over twee weken begonnen als opvolger van Reina. Ja, dat heb je bij je jongste ploeg. Verandering. En groei, want met kleine stapjes worden ze beter. Dat is soms moeilijk te zien want onze E is vooral grillig. Op het veld in de laatste wedstrijd opeens nog een kans maken op een gedeelde titel om in de zaal wel veel te verliezen maar soms heel goede wedstrijden af te wisselen met heel matige. Tot wanhoop van de coaches. Met strafworpen gaat het wel vaak goed dus onze E’tjes kunnen het wel. Alleen nog niet elke week.
Jammer dat er nu zo lang niet getraind kan worden. Gelukkig kan dat ook niet bij tegenstanders maar elke week die je mist, is er één. Dat wordt inhalen hopelijk op het veld. En dan wel elke week top?
Aan de ouders ligt het niet; die zijn enthousiast en trouw bij het aanmoedigen. Misschien is de E wel gevoelig voor publiek. Toen Gert en Mees een keer op het veld helemaal achter de ploeg gingen staan, raasde onze E over de tegenstander. Kortom, na de crisis meer publiek bij onze jongste ploeg en dan vliegen de overwinningen ons om de oren. Daar heeft het bestuur vast bij een titel wel een taart voor over!!